متن پیام حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی به همایش ملی پیشرفت از منظر قرآن و حدیث، با حضور فرزند ایشان در صحن همایش قرائت شد. متن پیام معظم له بدین شرح است.
بسم الله الرحمن الرحیم
در ابتدا لازم می‌دانم از همه دست‌اندرکاران برپایی این همایش عظیم، برگزارکنندگان، محققان و نویسندگان تشکر و سپاسگزاری کنم که به سراغ موضوع مهم و مبتلابهی رفتند.
همایش ملی پیشرفت از منظر قرآن و حدیث فرصتی تازه برای نگاهی دوباره به اهداف انقلاب اسلامی و برپایی نظام اسلامی بر مبنای آموزه‌های وحیانی است.
تفاوت نظری مکتب سیاسی اسلام و نظام اسلامی با دیگر نظریه‌ها و مکاتب مطرح دنیا در بعد پیشرفت را باید در این همایش‌ها جستجو کرد و تعریفی تازه از الگوی پیشرفت ارائه داد. الگویی که در آن از یک سو به اسم عدالت، توانمندی‌های مادی و افزایش ثروت عمومی نادیده گرفته نشود و از سوی دیگر به نام توسعه از عدالت صرف نظر نشود و فراتر از همه این‌ها سعادت بشری در زیر چرخ‌دنده‌های صنعت و توسعه، و رشد و رفاه و مانند آن از بین نرود.
همه‌ی ما شاهد بودیم نظام سوسیالیستی که بر مبنای نفی مالکیت خصوصی و با بهانه‌ی ایجاد عدالت بنا نهاده شده بود و شعار از هر کس به مقدار توانایی‌اش و به هر کس به مقدار نیازش را سر می‌داد، دوام چندانی نیافت و دورانش برای مدت کوتاهی به پایان رسید از سوی دیگر شعارهای نظام سرمایه‌داری که توسعه را آرمان خویش قرار داده بود و همه چیز از جمله عدالت و اخلاق را به طور کلی نیز فدای آن می‌کند به رنج مضاعف توده‌ها و به برخورداری گروهی اندک از سرمایه‌داران انجامید. در این میان دولت‌هایی که با شعار دولت رفاه گروهی را مجذوب خود ساخته‌اند دچار چالش‌های تازه‌ای شده و موفق به حل همه جانبه مشکلات نشدند.
علت اصلی این ناکامی‌ها نادیده انگاشتن ارزش‌های معنوی و بیرون راندن آن از محیط توسعه و پیشرفت است و به تعبیر دیگر غفلت از نقش پروردگار در زندگی بشر و فراموشی سعادت جاودان است. دنیای مادی ما با یک چشم و آن هم تنها با چشم مادی و لذت جویی حداکثری به زندگی نگاه می‌کند و این جز یک زندگی خسته کننده و تکراری ره‌آوردی نخواهد داشت.
پرواضح است در محیطی که بر طبق لذت‌جویی، منفعت‌طلبی، سودپرستی و مصرف بیشتر کوبیده می‌شود فضیلت و تقوا، اخلاق و دگردوستی جایی ندارد چراکه از درختی که ریشه‌هایش لذت جویی و ساقه‌هایش سودپرستی است و با آب مفاخر و مصرف‌گرایی آبیاری می‌گردد میوه‌ای جز تبعیض و شکاف طبقاتی و آسیب‌های اجتماعی نخواهد رویید.
اینجاست که باید صاحب‌نظران، الگوی جامع اسلام را در پیشرفت تدوین کنند. نخست در ایران اسلامی به درستی اجرا نمایند. سپس آن را به دنیا به ویژه جهان اسلام عرضه کنند.
به نظر می‌رسد عناصر تشکیل دهنده‌ی پیشرفت از نظر اهمیت یکسان نبوده و در یک رتبه قرار ندارند هر چند همه‌ی آنها پراهمیتند ولی برخی از این عناصر در درجه‌ی اول اهمیت قرار دارد که بدون تحقق آنها سایر تلاش‌ها ناقص و کم فایده است. لذا لازم است عزیزان این عوامل را رتبه‌بندی کرده اولویت‌ها را در نظر بگیرند.
بدون شک علم و آگاهی کافی، برنامه‌ریزی دقیق، فراهم ساختن ابزار لازم، مدیریت قوی، پرهیز از کارهای تکراری، تلاش در مسیر نوآوری، همت بالا، شجاعت و اراده قوی، توجه قوی به ارزش‌های انسانی و اسلامی و سرانجام توکل بر خدا در سایه‌ی ایمان و تقوا تاثیر فوق‌العاده‌ای در پیشرفت دارد.
سزاوار است این اصول ده گانه مورد توجه دقیق برادران و خواهران عزیز باشد و اصول لازم دیگر را نیز بر روی آن بیفزاید. عزیزان بدانند این برنامه هم خدمتی است به پیشرفت جامعه اسلامی و کشور و هم خدمتی است به اسلام و تعلیمات آن.
بار دیگر از خداوند متعال، موفقیت همه شما را در این کار مهم و سرنوشت‌ساز از خداوند متعال خواستارم.
انه خیر ناصر و معین و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
