به همت اندیشکده سیاست الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، نشست اندیشه‌ورزی با عنوان «بررسی راهبردهای کلی تعامل با ادیان و تقریب مذاهب» در مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت برگزار گردید.

در این نشست، حجه الاسلام و المسلمین سیدعباس نبوی عضو اندیشکده سیاست، بحث تعامل با ادیان الهی و تقریب مذاهب اسلامی را با طرح سوال؛ باید دید مساله اصلی چیست؟ را آغاز کرد. وی ادامه داد: یک نگاه این است که این تعاملات ناشی از تصمیمات سیاسی است که متاثر از دولت‌هاست و بحث زیادی به دنبال ندارد، زیرا به سیاست خارجی دولت‌ها ارتباط پیدا می‌کند. نگاه دیگر این است که در بیان مساله، بحث را باید عمیق‌تر دید. واقعیت این است ما در این بحث تقریب مذاهب پسرفت داشتیم، چرا که کلیت تقریب با واگرایی فزاینده مواجه شده و تقریب به افراد متمایل و همراه با خودمان تبدیل شده است؛ ما نتوانستیم با واتیکان ارتباط موثر و مناسبی برقرار کنیم، مجمع تقریب تنها جزواتی منتشر می‌کند، درباره کسانی که برای تقریب فعالیت می‌کنند. برای بررسی مساله باید تبارشناسی صورت گیرد، ولی وارد مباحث کلامی نشویم، زیرا هیچ دوره‌ای از دوره‌های جامعه شناختی خالی از این دعوا نبوده است.

عضو اندیشکده  سیاست ادامه داد: در بخش علت شناسی موضوع، این پرسش مطرح است که اختلافی که بین شیعه اثنی عشری و سایرین وجود دارد، چرا بین سایر مذاهب وجود ندارد. به عنوان مثال مذاهب اسلامی عصمت پیامبر (ص) را فقط در ابلاغ وحی می‌دانند و نه در مسائل اجتماعی، برعکس شیعیان که عصمت را به همه امور تسری می‌دهند. ما الان با حوثی‌ها وحدت استراتژیک پیدا کرده‌ایم، ولی آنها با ما دعوای کلامی مهمی در زمینه آل عترت داریم‌. آنها می‌پرسند، عترت یعنی چه و بعد آن را تفسیر به امت می‌کنند. دلیل این که حوثی‌ها الان اسراییل را می‌زنند برمی‌گردد به همان خنجری که به صورت نمادین استفاده می‌کنند. چون آنها کسی را امام و قائم می‌دانند که قیام کند و جهاد کند، لذا آنها هر چه دارند و هر چه اسلحه دریافت می‌کنند، می‌زنند و علیه دشمن استفاده می‌کنند. برای عملی کردن این مبحث راه کار‌های اساسی وجود دارد، باید  همدیگر را خوب بشناسیم، در مصاف بین مدرنیته لاییک با ادیان، مشترکاتی بین مذاهب اسلامی در مقابله با مدرنیته را پیدا کنیم و در مبحث قدرت و سیاست بتوانیم به نقاط مشترک برسیم.

در ادامه این نشست، دکتر کامیار صداقت ثمر حسینی به عنوان سخنران ناقد به نکاتی اشاره داشت از جمله اینکه: گاهی پیدا کردن یک سند می‌تواند به بهبود نگاه‌ها کمک کند. برای مثال: در زمان فوت کاشف الغطا، شاگرد وی عبدالکریم زنجانی نجفی، نامه‌ای نوشت که ما تحت تاثیر شیخ محمدحسین کمپانی، 50 سال در حوزه تقریب کار کرده‌ایم و یا نماز معروف کاشف الغطا در مسجدالاقصی در شب مبعث سال 1950 در افتتاحیه اجلاسیه اسلامی است که نشریات فلسطینی آن زمان نوشتند که ما از کاشف الغطا درخواست کردیم که برای ایجاد وحدت و برای به رسمیت شناختن شیعیان این نماز را بخواند. بیست سال بعد از این ماجرا شیخ شلتوت، فتوا داد که فقه جعفری رسمیت دارد، اما این جو در دوره وهابیت تغییر کرد. اگر بخواهیم در مورد این بحث راهبردی بیندیشیم، یعنی امکانات را بسیج و در جهت اهداف حرکت کنیم، سوال اول این است که چه کسی با چه کسی دوست است و چه کسی با چه کسی دشمن است؟ سوال دوم چه کسی را با چه کسی می‌توان دوست کرد و چه کسی، کسی دیگر را دشمن می‌کند؟ صدها موسسه و مرکز در دنیا وجود دارند که به حسب شیعی بودن در حال فعالیت هستند. ده‌ها موسسه خیریه در بریتانیا، استرالیا، کانادا و ... وجود دارند که اندکی از آنها اسماعیلی و اکثریت آنها امامیه هستند، البته برخی از آنها منشاء هندی دارند. در تمام این مراکز عالم‌های مقیم وجود دارند که امورات مسلمانان را اداره می کنند و در بحث تقریب مذاهب همه این موارد باید در نظر گرفته و بررسی شود. گفتنی است اندیشکده‌های الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، در جهت تبیین محتوای سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، نشست‌های متعددی پیرامون موضوع های مربوط به اندیشکده برگزار می‌کند.