شنبه, ۲۴ آذر ۱۴۰۳

رئیس اندیشکده

دکتر محسن خلیجی

- اخذ درجه فوق‌لیسانس جامعه‌شناسی و دکتری جامعه‌شناسی سیاسی در دانشگاه سوربن فرانسه
- عضو هیأت علمی دانشگاه تهران تا 1388
- عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تا 1390
- معاونت تربیت معلم کل کشور، 1360
- مدیر کل دفتر نظارت و ارزشیابی وزارت علوم در امر استخدام اعضاء هیأت علمی، 1364
- ریاست دانشگاه علامه طباطبائی، 1368
- معاونت پژوهشی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، 1376
- معاونت پژوهشی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1380

سرپرست دبیرخانه اندیشکده

دکتر ابوالفضل امیرور

اعضای اندیشکده

ردیف

نام و نام خانوادگی

1 جناب آقای دکتر محسن خلیجی

2

جناب آقای دکتر جلال درخشه

3

حجت الاسلام دکتر نجف لک زایی

4

حجت الاسلام دکتر سید عباس نبوی

5

حجت الاسلام دکتر غلامرضا بهروزی لک

6

جناب آقای دکتر ابراهیم متقی

7

جناب آقای دکتر صادق حقیقت

8

جناب آقای دکتر یحیی فوزی

9

جناب آقای دکتر سید داود آقایی

10

جناب آقای دکتر سید رحیم ابوالحسنی

11

سرکار خانم دکتر الهه کولایی

12

سرکار خانم دکتر حمیرا مشیرزاده

مقدمه

 طراحی «الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت» رسالت اصلی مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت است؛ لذا مسئله اساسی اندیشکده سیاستِ مرکز الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت، تبیین علمی نظری سیاسی و ترسیم علمی عملیاتی (و فنی) و راهبردی و کاربردی بخش سیاسی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت (الگوی سیاسی اسلامی ایرانی پیشرفت) در جهت تحقق علمی عینی و گفتمان‌سازی و اجرای آن است. این بحث، در عین حال، جنبه عام، یعنی عمومی یا راهبردیِ «الگوی اسلامی ایرانی اسلامی ایرانی پیشرفت» را نیز فرامی‌گیرد که از آن، تعبیر به «سیاست الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» می‌نماییم که در گفتمان حکمای اسلامی از فارابی تا خواجه نصیر و از ملاصدرا تا امام خمینی (ره) و از علامه جعفری تا علامه جوادی آملی، سیاست فاضله و به تعبیری، متعالی محسوب می­گردد. در این گفتمان، الگوی توسعه سیاسی، توحیدی دوساحتی متعالی است. به عبارتی، الگوی توسعه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، معنوی و اخلاقی متعالی است. به همین سبب می­توان آن را سیاست اسلامی ایرانی پیشرفت یا سیاست توسعه متعالی و الگوی سیاسی توسعه متعالی دانست که جایگزین «سیاست الگوی سکولاریستی پیشرفت» است که تک‌ساحتی است و در گفتمان اسلامی، سیاست و الگوی سیاسی غیرفاضله و به تعبیری نامتعالی یا در تعبیر علامه جوادی آملی، سیاست متدانی است.

عرصه‌ها

محورهای اساسی عرصه ­های اندیشکده سیاست، بدین ترتیب هستند:

اول، مراحل سه­ گانه طراحی علمی، عملی و عینی سیاسی اسلامی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن)

الف- تبیین علمی (و نظری) مبانی سیاسی اسلامی ایرانی پیشرفت و الگوی آن

ب- ترسیم علمی عملیاتی (راهبردی و کاربردی) سیاسی اسلامی ایرانی پیشرفت و الگوی آن

ج- تحقق علمی عینی (اجرایی و جاری‌سازی) سیاسی اسلامی ایرانی پیشرفت و الگوی آن

دوم، مطالب سه­ گانه شناخت سیاسی اسلامی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن)

الف- معرفت‌شناسی نظری و عملی سیاسی (امکان، حدود، مراتب و منابع عقلانی، وحیانی و عرفی عینی شناخت)

ب- روش‌شناسی سیاسی اسلامی (شیوه‌های برهانی، شهودی، تحلیلی متن و محتوایی و تجربی)

ج- پدیده‌شناسی سیاسی اسلامی (مبادی، مبانی و اصول)

سوم، مراتب سه­گانه سیاسی اسلامی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن)

الف- چرایی یا مبادی حقیقی و حقیقت سیاسی اسلامی و بنیاد و غایت‌شناسی و شالوده­ های مربوطه

ب- چیستی یا ماهیت و مبانی ماهوی سیاسی اسلامی و بودشناسی مربوطه

ج- چگونگی یا مظاهر واقعی و واقعیت عملی و عینی سیاسی اسلامی و نمودشناسی و شاخصه­ های مربوطه

چهارم، مواضع سه ­گانه نظریه سیاسی اسلامی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن)

الف- نظریه‌شناسی و نقادی سیاسی تجدد (مدرنیسم) غیراسلامی

ب- نظریه‌پردازی و تجدید (احیا و روزامدسازی) پیشینه تفکر و تمدنی سیاسی اسلامی

ج- نظریه‌سازی جدید و کارامد سازی سیاسی اسلامی

موضوعات اصلی

الف- موضوعات عرصه­ های علمی نظری سیاسی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن) اعم است از

اول، حوزه­های سه­ گانه علمی شامل

1- پژوهشی موضوعات عرصه­ های علمی نظری سیاسی

2- آموزشی موضوعات عرصه­ های علمی نظری سیاسی

3- اطلاع‌رسانی (نشریات، نشست­ها، پایگاه­ها، تبلیغ و ترویج) موضوعات علمی سیاسی عرصه­ های علمی نظری سیاسی

دوم، دوره­ها و دروس علمی سیاسی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن) شامل:

1- علوم سیاسی (مبانی و اصول و در ایران)

2- روش‌شناسی

3- اندیشه­ های سیاسی (مبانی و اصول و در ایران)

4- جامعه‌شناسی سیاسی (مبانی و اصول و در ایران)

5- روابط و سیاست خارجی و بین ملل (مبانی و اصول و در مورد ایران)

ب- موضوعات عرصه­ های راهبردی سیاسی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن)

اول، نگرش­ها و گرایش­های چهارگانه فکری سیاسی (اسلامی ایرانی پیشرفت و الگوی آن) شامل:

1- نگرش و گرایش فلسفی و نظری سیاسی

2- نگرش و گرایش فقهی و حقوقی سیاسی

3- نگرش و گرایش علمی اجتماعی سیاسی

4- نگرش و گرایش فنی اجرایی سیاسی (کارگزاری سیاسی، سیاستگذاری، سازماندهی و مدیریت سیاسی)

دوم. بخش­های سه­ گانه سیاسی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن) شامل:

الف- اقتصاد سیاسی و سیاست اقتصادی اسلامی

ب- اجتماع سیاسی و سیاست اجتماعی اسلامی

ج- فرهنگ سیاسی و سیاست فرهنگی، معنوی و اخلاقی متعالی اسلامی

سوم. گستره­ های سه­ گانه سیاسی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن) شامل:

1- سیاست فردی افراد (تدبیر خود و شخص؛ نیروسازی کارا)

2- سیاست جمعی جماعات مدنی؛ خانوادگی و گروهی مدنی (نهادسازی کارامد)

3- سیاست اجتماعی شامل:

الف- سیاست ملی: داخلی و خارجی (تدبیر مدنی، کارامد سازی نظام سیاسی)

ب- سیاست (فراملی) منطقه­ای، امتی جهان اسلام و بین مللی و جهانی

ج- موضوعات عرصه­ های عینی سیاسی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن)

اول، (مبادی و مظاهر) شالوده­ها و شاخصه ­های سیاست و الگوی سیاسی اسلامی

دوم، پیشینه فکری و مدنی و پشتوانه دینی و مکتبی سیاست اسلامی

سوم، سیر تحولی و ساختار کامل سیاست اسلامی

چهارم، چشم‌انداز و چالش سیاسی اسلامی (ایرانی پیشرفت و الگوی آن) و جمهوری اسلامی ایران

خاتمه

اول، کارویژه اصلی اندیشکده سیاسی، طراحی علمی اعم از تبیین علمی، ترسیم علمی تا تحقق علمی عینی «الگوی سیاسی اسلامی ایرانی پیشرفت» است که مراد الگوی بخش سیاسی پیشرفت اسلامی ایرانی توأمان با الگوی بخش اقتصادی و در جهت الگوی بخش فرهنگی، معنوی و اخلاقی می­ باشد. همچنین، ترسیم علمی تا تحقق علمی عینی «سیاست الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» است که مراد، سیاست فرابخشی و جنبه­های عمومی، سیاسی و راهبردی کلان بخش­های سیاست اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می­باشد؛ یعنی سیاست (توسعه) اقتصادی، (توأمان با سیاست تعادل) اجتماعی و (در جهت سیاست تعالی) فرهنگی، معنوی و اخلاقی.

دوم، موضوعات الگوی سیاسی اعم می­باشند از

الف- الگوی سیاست (و سیاست الگو) اسلامی ایرانی پیشرفت؛ همانند سیاست (راهبردی) اقتصادی، سیاست (راهبرد) اجتماعی و سیاست (راهبرد) فرهنگی

ب- الگوی سیاسی اسلامی ایرانی پیشرفت؛ همانند اقتصاد سیاسی، اجتماعی سیاسی و فرهنگ و فرهنگی؛ معنوی و اخلاقی سیاسی

ج- الگوی مدنی، اجتماعی و سیاسی اسلامی ایرانی پیشرفت؛ همانند: انسان مدنی الگو و الگوی انسانی مدنی، جماعت مدنی (خانواده مدنی و گروه مدنی) و الگوی مدنی جمعی، اجتماعی مدنی و الگوی مدنی اجتماعی و جامعه (شهرستانی، یا صغری، ملی و امتی یا وسطی تا جهانی یا عظمی)، نظام مدنی الگو و الگوی نظام مدنی و سیاسی یا سیاست مدنی الگو و الگوی مدنی سیاست و نیز الگوی سیاست مدنی است.

سوم، اهم محورها و عرصه­های پیش گفته در قالب کارگروه­های علمی الگوسازی سیاسی چهارگانه زیر قابل طراحی می­باشند:

1- کارگروه حکمت و اندیشه سیاسی اسلامی

2- کارگروه جامعه‌شناسی سیاسی اسلامی

3- کارگروه سیاسی داخلی اسلامی

4- کارگروه سیاسی خارجی اسلامی و جهانی

Back to top